حقیقت
نه به رنگ است ُ نه بو
نه به های است ُ نه هو
نه به این است ُ نه او
نه به جام است ُ نه سبو
گر به این نقطه رسیدی؛
به تو سربسته و در پرده بگویم
تا کسی نشنود این راز گهر بار جهان را
آنچه گفتند و سرودند
تو آنی
خود تو جانِ جهانی
گر نهانی و عیانی
تو همانی که همه عمر
به دنبال خودت نعره زنانی
تو ندانی که خود آن نقطه‌ی عشقی
همه اسرار نهانى
مرد سیرفروش گفت : قدری از این سیرها ببر که از سیر به سلامتی راهی ست.
و من به یاد آوردم که از سیری به دلیری هم راهی ست؛ زیرا که مولانا فرموده بود: دیده سیر است مرا ، جان دلیر است مرا، زَهره شیر است مرا ...
آدم سیر که باشد دلیر هم می شود، اما نه سیری معده، که سیری جان؛ گرسنگی، ضعف و زبونی می آورد؛ نه فقط گرسنگی تن که گرسنگی «من».
اما « گرسنگیِ من »حتی اگر همه جهان را هم بخورد ،برطرف نمی شود، زیرا که کوزه چشم حریصان به این آسانی ها پر نخواهد شد و سعدی بود که گفت: چشم تنگِ دنیادوست را یا قناعت پر کند یا خاکِ گور ...
«آز» تنها اسم یک رذیلت نیست در آدمی که قرن ها پیش در ادب فارسی نام دیوی بوده است که هر چه می خورده، سیر نمی شده است!
حرص و آز و سیری ناپذیری، بیماری سخت و صعب العلاجی ست که دارویی جز خرسندی ندارد و علاجش فهم داشته ها و قدر دانستن دارایی ها و نعمتها و فرصتهای خویش است.
مرد سیرفروش گفت: سیر ببر و سیر بخور و سیر باش،
اما از هر چه سیر شدی از زندگی سیر نباش!
عرفان نظرآهاری
علمی که ترا گره گشاید بطلب
زان پیش که از تو جان برآید بطلب
آن نیست که هست می نماید بگذار
آن هست که نیست می نماید بطلب
مولانا
هرجا که در موقعیتی سرگردان هستی و نمیتوانی ببینی که چگونه از آن بیرون بیایی؛ فکر نکن،
در یک بیفکری عمیق فرو برو و بگذار که هادی درون، راهنماییت کند.
در ابتدا میترسی و احساس ناامنی می‌کنی، ولی به زودی، وقتی هربار به نتیجه گیری درستی رسیدی،
وقتی هربار بر دری درست وارد شدی، شهامت پیدا می‌کنی و اعتماد خواهی کرد. اگر چنین اعتمادی روی بدهد، من آن را ایمان میخوانم.
ایمان مذهبی درحقیقت همین است، اعتماد به هادی (هدایک کننده) درون.
تعقل بخشی از نفس است؛ این تویی که خودت را باور کرده ای.
لحظه ای که عمیقا وارد وجود خودت شوی، وارد روح کائنات گشته ای،
هادی درونی تو بخشی از هدایت الهی است.
وقتی از آن پیروی می‌کنی، از الوهیت تبعیت می‌کنی؛
وقتی از خودت پیروی می‌کنی، چیزها را پیچیده می‌کنی و نمیدانی که چه کار می‌کنی.
میتوانی فکر کنی که خیلی زرنگ هستی، ولی نیستی،
خرد wisdom از قلب می آید، مربوط به عقل نیست.
خرد از درونی ترین ژرفای وجودت می آید، به سر ربطی ندارد.
سرت را قطع کن، بی َسر شو و وجود را دنبال کن، به هرکجا و هر چیز که رهنمون شود.
حتی اگر تو را به خطر بکشاند، وارد خطر شو، زیرا راه تو و رشد تو در آن خواهد بود.
به وسیله ی آن خطر، تو رشد خواهی کرد و بالغ میگردی.
حتی اگر هادی درون تو را به سوی مرگ راهنمایی کند، واردش شو، زیرا راه تو این خواهد بود.
از آن پیروی کن، به آن اعتماد کن و با آن حرکت کن.
رسم دنیا درهمین است آنکه آمد رفتنی ست
بعدِ رفتن نام نیکت بر زبانها ماندنی ست
تا توانی خلق را ازخود مرنجان با سخن
آنکه بالاتر نشیند ، آخرش افتادنی ست
عمرو جانت گرچه عمر نوح هم باشد ولی
شیشه ی عمرگرانم عاقبت بشکستنی ست
ثروتت بند است برشب شهرتت با یک تبی
عاقبت ثروت به دست وارثان بسپردنی ست
دل مبند بر مال دنیا ، مالِ دنیا بی وفاست
خرقه ی زرهم بپوشی سیم و زرنابردنی ست
ﺯﻧﻰ ﻛﻪ ﮔﻠﻮﺑﻨﺪﻯ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺭ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﺩﺍﺭﺩ
ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻭ ﻧﻌﻨﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ می کارد
ﺑﺮﺍﻯ ﻗﻤﺮی‌ها ﺩﺍﻧﻪ می پاشد ﻭ
ﺑﺎ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺣﺮﻑ می زﻧﺪ
ﻧﺎخن‌هایش ﺭﺍ ﺑﺎ ﺣﻨﺎ ﺭﻧﮓ می کند ﻭ
ﮔﻴﺴﻮﺍﻥ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺭﻭﺑﺎن‌های ﺭﻧﮕﻰ می بندد
ﻧﻪ ﺍﺯ ﺧﺰﺍﻥ ﮔﻠﻪ ﺩﺍﺭﺩ،
ﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﺍغ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ
ﺯﻣﺴﺘﺎن‌هاﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺭ می بافد
و ﺑﻬﺎﺭﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻰ
ﺍﻭ ﺯنیست ﻛﻪ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩﺵ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺯن‌های ﻋﺎﺷﻖ
ﺑﻪ ﻛﺘﺎب‌ها ﻛﻮﭺ ﻧﻜﺮﺩﻩﺍﻧﺪ …
یک ترانه می تواند
لحظه ای را تغییر دهد
یک ایده می تواند
دنیایی را عوض کند
یک قدم می تواند
سفری را آغاز کند
اما
یک دعا می تواند
هر ناممکنی را ممکن کند...
"درسته سرنوشت نوشته شده و تقدیر ما از پیش تعیین شده است ولى دعا میتونه از فضا، زمان، مکان و حتى ابعاد با سرعتى فراى تصور عبور کنه... به قبل از همهء آفرینش! به جایى که دارن تقدیرتو مینویسن! اونجاست که حتى نویسنده سرنوشت به درخواست تو سرنوشتتو مینویسه، فقط باید به بزرگى و مهربونى خدا باور داشت و زندگیمون رو بر اساس رضایت ❤️الله❤️ تنظیم کرد"
به اندازه سختى هایى که نصیبمان میشود، قدرت تحمل و ظرفیت وجودى ما بالا میرود.
مشکل در مالکیت است نه در خود زندگی.
هرچه بیشتر مالک باشی،
بیشتر در ترس از دست دادن هستی..
پس به زمین خودتو بند نکن، آسمانى شو... تو مخلوقى آسمانى هستى که از خاک سر برآوردى!
دیوانه بمانید!
اما مانند عاقلان رفتار کنید،
خطر متفاوت بودن را
بپذیرید
اما بدون جلب توجه
متفاوت باشید،
جایی که همه مثل هم می‌اندیشند!
اصلا کسی فکر نمیکند!
