خداوندا...
همان گونه که چشم هایمان را از خواب بیدار کردی...
قلب های ما را از غفلت بیدار کن...
و همان گونه که جهان را به نور صبح منور گرداندی...
زندگی مان را به نور هدایت منور بگردان...
خداوندا...
بنویس برای ما پاک شدن گناهان و پوشش عیوب و نرمی قلوب و بر طرف شدن غم ها و آسان شدن کارها را...
خداوندا...
صبح مان و روزمان را سرشار از خیر و بخشش و مغفرت و توفیق و استواری و استقامت بر صراط بندگی ات قرار بده...
ما می پنداریم که در نقطه ی الف از زمان به دنیا آمده ایم و در نقطه ی ب از زمان می میریم و نابود می شویم، و فقط در میانه ی نقطه ی الف تا ب است که از هستی برخورداریم. تا زمانی که این تلقی غلط با ماست رنج خواهیم برد و رنج خواهیم داد. کره ی زیبا و زنده ی زمین را مآلا همین تلقی غلط است که تهدید می کند. دومین رای غلط ما این است که ما همین بدنیم، و هنگامی که این بدن می میرد ما نیز نابود می شویم. این رای غلط چشمان ما را به روی تمامی راه هایی می بندد که به وسیله آنها با دیگران و نیز تمامی جهان ارتباط داریم، و حتی با آن ها همبسته ایم. همین رای غلط است که مانع از آن می شود تا تداوم خویش پس از مرگ بدن مان را شهود کنیم. آری، سرشت ما از جنس تداوم و بقاست.
من از این دنیا اینو دریافتم که
اونی که بیشتر می گفت :"نمی دونم"، بیشتر می دونست!
اونی که "قویتر" بود، کمتر زور می گفت!
اونی که راحت تر می گفت "اشتباه کردم"، اعتماد به نفسش بالاتر بود!...
اونی که صداش آرومتر بود، حرفاش با نفوذتر بود!
اونی که خودشو واقعا دوست داشت، بقیه رو واقعی تر دوست داشت!
اونی که بیشتر "طنز" می گفت، به زندگی جدی تر نگاه می کرد!
گاهی برای آرام بوردن
باید وقت گذاشت، نفس کشید
مکانی آرام پیدا کرد و به هیچ چیز فکر نکرد
.
.
.
اگر خواستی خود را بدانی، ببین به چه دل بسته ای!
امروز، با افکار و رفتار زیبا،
کمال انسانی خویش را متجلی
می سازم
و ارزشهای شخصیتی
خویش را نمایان می گردانم .
زیبایی وجودم
پرتویی از جلال پروردگارم است.
خداوندا سپاسگزارم.
برای صدقه دادن توی جیبهایمان بدنبال
کمترین مبلغ میگردیم آن وقت از خداوند
بالاترین درجه نعمتها را میخواهیم
چه ناچیز می بخشیم
و چه بزرگ تمنا میکنیم
مهربانم ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮ، ﺭﻭﻧﻖِ ﻋﻤﺮِ ﺟﻬﺎﻥ، ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﯽ ﮔﺬﺭﺍست
ﺩﻝ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ﮔﻞ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﻧﮓ ﺧﺰﺍﻥ می گیرد
ﻫﻤﻪ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ
نازنینم ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮﭺ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻠﭽﻠﻪ هاست
به ﻫﻤﯿﻦ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ، ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦکوتاهی
گوش هایت را به همه بسپار
اما
صدایت را
به عده ای معدود
انسان به کتابی مهر و موم شده می ماند؛
کسی که این کتاب را می گشاید،
پی می برد که او وجود ندارد
و تنها خداست که وجود دارد.
دیگران امید ما را خوش خیالی می دانند
مثبت اندیشی ما را فکر احمقانه می دانند
اهداف ما را دست نیافتنی می دانند
جنگندگی ما را تلاش بیهوده می دانند
اما....
اما همین امید،مثبت اندیشی،اهداف و مخصوصا جنگندگی است که ما را متمایز میکند
