سه شنبه, ۹ شهریور ۱۴۰۰، ۰۹:۱۸ ق.ظ
پوریا قلعه
عزیز میگفت:برای درکنار هم موندن باید خیلی چیزارو بخشید،خیلی حرفارو نشنیده گرفت،از خیلی کارها عبور کرد. برای در کنار هم موندن باید بخشنده ترین و قوی ترین بود نه زیباترین و باهوش ترین.آدما وقتی میتونن مدت های طولانی کنار هم بمونن که یاد بگیرن چطور باهم کنار بیان.اگه گاهی تو حال خوب هم شریک نمیشن دستی هم به حال بد هم نکشن.هیچ حال بدی موندگار نمیمونه همونطور که حال خوب هم، همیشگی نیست. عزیز میگفت:اول از هر چیزی برای در کنار هم موندن باید یاد بگیری چطور میشه با کوچیکترین چیزها،از زندگی لذت برد،خندید و شاد بود. . .
حاتمه ابراهیم زاده
۰۹ شهریور ۰۰ ، ۰۹:۱۸
۱
۰
پوریا قلعه
شنبه, ۶ شهریور ۱۴۰۰، ۱۰:۰۸ ب.ظ
پوریا قلعه
جنوب ایتالیا زیستگاه نوعی عروس دریایی بنام "مدوز" و انواع حلزون های دریایی است. هر از گاهی این عروس دریایی حلزونهای کوچک دریا را قورت می دهد و آنها را به مجرای هاضمه اش انتقال می دهد. اما پوسته سخت حلزون از او محافظت می کند و مانع هضم آن می شود. حلزون به دیواره مجرای هاضمه ی عروس دریایی می چسبد و آرام آرام شروع به خوردن عروس دریایی از درون به بیرون می کند. زمانی که حلزون به رشد کامل خود می رسد، دیگر خبری از عروس دریایی نیست، چون حلزون به تدریج آن را از درون خورده است.
بعضی از ما همانند عروس دریایی هستیم که حلزون درونمان، ما را آرام آرام از درون می خورد.
حلزون درون ما می تواند: "عصبانیت، دلواپسی، فکر و خیال بیهوده، غرور، حسادت، افسردگی، خشم، نگرانی، طمع، حرص و زیاده خواهی" و... باشد. این حلزونها آرام آرام در وجود ما رشد می کنند و با دندانهای خود، وجود ما را می جوند آرامتر از آنچه که فکر می کنیم... حال زمان آن است که به خود بیاییم و متوجه شویم چه اتفاقی در درونمان رخ داده است. کمی بیشتر برای شناخت درون خود وقت بگذاریم.
👤رابرت استرنبرگ
۰۶ شهریور ۰۰ ، ۲۲:۰۸
۴
۰
پوریا قلعه
شنبه, ۶ شهریور ۱۴۰۰، ۰۹:۳۱ ب.ظ
پوریا قلعه
هیچ چیز در دنیا
بدتر از معمولی شدن برای کسی نیست
تبدیل به روزمرگی شدن
از اینکه حضورت برایِ یک نفر بِشود
مثلِ مسواک زدن ، مثلِ شانه کردن
که اگر حوصله داشت سراغت را بگیرد و اگر نداشت بگوید بماند برای بعد،
دیر نمیشود!
به خودتان احترام بگذارید
با کسی بمانید که
اولویتش باشید
که برایش دغدغه بشوید
کسی که هر لحظه یادتان در خاطرش رژه برود
کسی که
به کار، به خواب و استراحتش بگوید: بایستید!
اول "او" !
فرشته رضایی
۰۶ شهریور ۰۰ ، ۲۱:۳۱
۱
۰
پوریا قلعه
شنبه, ۶ شهریور ۱۴۰۰، ۰۹:۲۲ ب.ظ
پوریا قلعه
انسان ها دو دسته اند:
بعضی از آنها را هرچقدر بیشتر میشناسی
بزرگتر می شوند
و بعضی ها را هر چقدر که بیشتر میشناسی حقیرتر....!!
۰۶ شهریور ۰۰ ، ۲۱:۲۲
۱
۰
پوریا قلعه
شنبه, ۶ شهریور ۱۴۰۰، ۱۲:۴۲ ق.ظ
پوریا قلعه
کم کم یاد خواهی گرفت عشق تکیه کردن نیست؛
و رفاقت هم معنی اطمینان خاطر نیست
و یاد میگیری که بوسهها قرارداد نیستند
کم کم یاد می گیری...
که حتی نور خورشید هم میسوزاند
اگر زیاد آفتاب بگیری
باید باغ ِ خودت را پرورش دهی
به جای اینکه منتظر کسی باشی تا برایت گل بیاورد
کم کم یاد میگیری که میتوانی تحمل کنی
که محکم باشی پای هر خداحافظی
یاد می گیری که خیلی می ارزی...
👤خورخه لوییس بورخس
۰۶ شهریور ۰۰ ، ۰۰:۴۲
۶
۰
پوریا قلعه
شنبه, ۶ شهریور ۱۴۰۰، ۱۲:۳۳ ق.ظ
پوریا قلعه
یک لیوان آب کدر را با همه آلودگیها و ذرات درونش تجسم کنید. اگر دائما آبی تمیز را درون این لیوان بریزیم تا محتوای لیوان سرریز شود، بالاخره همه آب کثیف از لیوان خارج میشود و آبی که لیوان را پر میکند، کاملا شفاف خواهد بود. لازم نبود که سعی کنیم از شر آب کثیف لیوان خلاص شویم. فقط بایستی آنچه را درست بود جایگزین میکردیم و طولی نمیکشید که آنچه غلط بود، از بین میرفت.
همین امر درباره شیوه فکرکردنمان هم صادق است. اگر به داشتن افکار درست عادت کنید، افکاری برخاسته از ایمان، امید، دلگرمی و میتوانمها؛ آنگاه ذهنتان دگرگون خواهد شد و خودتان را خوشبین، امیدوار، قوی و پر جرات خواهید یافت.
👤جوئل اوستین
📓 هر روز پنجشنبه است
۰۶ شهریور ۰۰ ، ۰۰:۳۳
۱
۰
پوریا قلعه
دوشنبه, ۱ شهریور ۱۴۰۰، ۱۰:۰۷ ب.ظ
پوریا قلعه
یاد بگیریم آدم های به موقعی باشیم !
آدمهایی که سر وقت در برابر احساس ها و رفتارها عکس العمل نشان می دهند
به موقع محبت می کنند و به موقع گله و شکایت …
یاد بگیریم که در برابر ترس، ناکامی نگرانی ،خشم
و دلخوری … سکوت نکنیم
و پنهان کردن احساسات یا به اصطلاح "در خودمان ریختنشان" را دور بریزیم …
اگر انسان را به زمین تشبیه کنیم
یک زلزله قوی می تواند همه چیز را نابود کند اما پس لرزه های خفیف خیلی هم برای آن مفیدند !!
پس از واکنش ها نترسیم …
اگر حال خوبی داریم شادیمان را
و اگر از چیزی دلخوریم ناراحتی مان را نشان دهیم…
همین احساس های سرکوب شده ، همین حرفهایی که به موقع گفته نشده در
انسان ها تبدیل به عقده می شوند!
و آدمی که در طول زندگیش عقده های زیادی را با خودش حمل
می کند
هرگز نمیتواند زیبا زندگی کند …!!
فرشته رضایی
۰۱ شهریور ۰۰ ، ۲۲:۰۷
۶
۰
پوریا قلعه
دوشنبه, ۱ شهریور ۱۴۰۰، ۰۴:۵۸ ب.ظ
پوریا قلعه
لازم نیست نگران من باشید
من به اندازه ی کافی نگران خودم هستم
خودم را خوب میشناسم
بهتر از هر کسی
و میدانم چطور خودم را خوشحال کنم .. همیشه
به محض اینکه به خانه رسیدم ٬
در را برای خودم باز میکنم
تا ناراحت نشوم
چون من میدانم از پشت در ایستادن خوشم نمی آید
من یاد گرفته ام
جای خالی همه را با خودم پر میکنم ...
👤 ماردین امینی نبی
۰۱ شهریور ۰۰ ، ۱۶:۵۸
۳
۰
پوریا قلعه
شنبه, ۳۰ مرداد ۱۴۰۰، ۱۰:۵۸ ق.ظ
پوریا قلعه
همیشه به "عدد یک" فکر کن
مثلا:به سربازی که برای نجات جانش
فقط یک گلوله دارد
به مسافری که برای جانماندن از پروازش
فقط یک دقیقه فرصت دارد
به بیمارلاعلاجی که برای زندگی کردن
فقط یک ماه وقت دارد
به "عدد یک" که فکر میکنی
به یاد من هم باش
به منی که در زندگی ام
فقط تو را کم دارم
"یک تو"
و دیگر هیچ.
۳۰ مرداد ۰۰ ، ۱۰:۵۸
۶
۰
پوریا قلعه
جمعه, ۲۹ مرداد ۱۴۰۰، ۱۲:۵۷ ق.ظ
پوریا قلعه
ساعت دروغ میگوید، زمان دور یک دایره نمیچرخد! زمان بر روی خطی مستقیم میدود و هیچگاه، هیچگاه، هیچگاه باز نمیگردد.
ایده ساختن ساعت به شکل دایره، ایده جادوگری فریبکار بوده است! ساعتِ خوب، ساعت شنی است! هر لحظه به تو نشان میدهد که دانهای که افتاد دیگر باز نمیگردد. و بهیادمان میآورد که زمان «خط» است نه «دایره» و زمان رفته دیگر باز نمیگردد. نه افسوس، نه اصرار، بر این خط بیانتها تاثیری ندارد. تفسیرش بماند برای اهلش. همین!
چرا فریبی که ما را خرسند میکند بیش از صد حقیقت برای ما ارزش دارد؟!...
📓 تمشک تیغدار
👤آنتوان چخوف
۲۹ مرداد ۰۰ ، ۰۰:۵۷
۷
۰
پوریا قلعه