سکوت کن؛
بگذار انسان ها تا انتهای قضاوت
اشتباهشان نسبت به آنچه هستی برود !!!
بگذار نیت های تو را اشتباه بگیرند ...
خیره نگاهشان کن ...
مگر چقدر مهم است درست شناخته شدن در اذهان دیگران ،
وقتی آن ها از درونت بی خبرند !
چه فرقی میکند تو را فرشته خطاب کنند یا شیطان ؛
اگر این دنیا غریب است
تو آشنا بمون ...
تو پای خوبی هایت بمان !
بیخودی پرسه زدیم،
صبحمان شب بشود؛
بیخودی حرص زدیم،
سهممان کم نشود؛
ما خدا را با خود،
سر دعوا بردیم و قسم ها خوردیم؛
ما به هم بد کردیم،
ما به هم بد گفتیم؛
ما حقیقت ها را،
زیر پا له کردیم؛
و چقدر حظ بردیم که زرنگی کردیم؛
روی هر حادثه ای،
حرفی از پول زدیم؛
از شما می پرسم،
ما که را گول زدیم؟
"دکتر علی شریعتی"
آدمهای وابسته آدمهایی هستند که بیشتر وقتشان را صرف دفاع از داشتههای خود میکنند؛ چیزهایی مثل دارایی، قدرت و...
اما از نگاه انسانهای وارسته، همه چیز امانت است.
آنها اظهار مینمایند که وقتی پا به این دنیا میگذاریم، هیچ چیز نداریم و بدون بردن چیزی آن را ترک میکنیم.
جز یک مورد!
عشقی که نسبت به دیگران داریم
و عشق و محبتی که آنها به ما ارزانی داشتهاند
بعضى از آدما بلد نیستن "فیلم" بازى کنن ، سیاست مدار باشن
یعنى وانمیسن شیش تا بوق خورد جواب بدن
پیامتو عمدن پنج دقیقه دیرتر جواب نمیدن
موقع قرار عمدن دیر نمیان
قربون صدقه هارو به زور تو گلوشون خفه نمیکنن
دوستت دارمارو پشت خندشون قایم نمیکنن
این آدما صافو سادن
میشینن کنارت دستتو
گاهی اوقات افراد برای تشکیل زندگی مشترک آنقدر تعلل میکنند که فرصت هایشان از بین میرود و گاهی نیز آنقدر با عجله تصمیم میگیرند که پشیمان میشوند.
همه افرادیکه از ازدواج و زندگی مشترک میترسند ، آنقدر صبر میکنند تا به اصطلاح پخته شوند و توانایی تشکیل و اداره یک زندگی مشترک را داشته باشند ، اما این کار مثل این است که قبل از اینکه دوچرخه سواری یاد بگیرید ، سعی می کنید دچرخه داشته باشند. ما وقتی سوار دوچرخه میشویم ، دوچرخه سواری یاد میگیریم.
این بدان معنی است که نمیتوانیم از مشکلات اجتناب ناپذیری که گاهی در اوایل ازدواج برایمان پیش می آید فرار کنیم و خواسته یا ناخواسته با آنها روبه رو خواهیم شد.نکته مهم و اساسی آن است که پیش از ازدواج این مشکلات را بدانیم و روشهای حل آن را بلد باشیم.
رویاها و هدف هات رو با خودکار بنویس.
اما چگونگی رسیدن به اونها رو با مداد.
قرار نیست "هدفت" تغییر کنه، ولی مسیرت ممکنه تغییر کنه.
بعضی ها بیشتر از انتظارمان، انتظارمان را بر طرف می کنند، انگار فقط آنها باید بگویند : «چیزی نیست! » آنوقت دیگر چیزی نیست، نگرانی معنا ندارد...هر کسی یک نفر را دارد که خیالش را راحت کند، یک نفر که بر خلاف بقیه زیاد هم حرف نمی زند، گاهی یک جمله می گوید و همان یک جمله کار هزار صفحه حرف را می کند...باید آن یک نفر را داشت وگرنه کارمان پیش نمی رود .
آن یک نفری که گاهی لازم نیست حتی حرف هم بزند، آن یک نفری که حتی وقت درد و دل لازم نیست سیخ روبرویمان بنشیند، همانی که مشغول کارش است و ما تمام حرفهایمان را می زنیم و او آخر سر ، نگاه طولانیش را جواب میکند و دستش را دو بار روی دستمان می کوبد ، آرام، که انگار همه چیز را گفته.
نگران نباش.
نترس.
اضطراب نداشته باش.
آدمهای خوب همیشه اول داستان لبخند به لب دارند
در عمیق ترین فکرهایشان ، آنجا که دست هیچکس نمیرسد تا از دریای افکارشان بیرونشان بکشد ،باز حواسشان به دوستشان هست که دلش نگیرد
همان هایی که