زندگی امروزی گرچه که محاسن زیادی داره اما نسبت به سطح زندگی پدران ما یه خالی بزرگ رو با خودش همراه کرده و اون خطر از دست دادن روح و اصطلاحا خشک شدنه...
برای اکثر آدم ها این قضیه حدود سی و پنج سالگی رخ میده و بعد از اون آدم روحشو از دست میده و شبیه به یه چوب خشک به زندگی -زندگی؟!! - ادامه میده...
چیزهای زیادی هست از دنیای درون و بیرون ما که، ما رو به سمت چوب خشک شدن هول میدن... فشارها، استرس ها، دد لاین ها، مقایسه کردن ها و حتی خواستن های بی حد و مرز خود ما - چیزهایی ساده ای شبیه "بعدا"... اون رقص، اون دورهمی، اون آشتی، اون چای آروم عصرونه اون یاد گرفتن زبان آلمانی و تار و نقاشی و ...عبور کردن از این چیزها ساده ست که زندگی ما رو به مرور بی روح میکنه و ما به یه آدم خالی و سنگی اما خوشبخت و موفق تبدیل میشیم...
#ریحانه_جولائى
