حکایت بسیار جالب عضدالدوله و قاضی !

در دوران عضدالدوله دیلمی مردی نزد قاضی شهر مال فراوانی به امانت نهاد و به حج رفت . چون بازگشت و مال خویش خواست ، قاضی انکار کرد . صاحب مال شکایت نزد امیر عضدالدوله برد . امیر اندیشید که اگر از قاضی مال را مطالبه کند او انکار خواهد کرد . از این روی چاره ای اندیشید . قاضی را فرخواند و گفت : مال بسیاری برای روز مبادای فرزندانم نزد من است و می خواهم آنرا نزد کسی به امانت بگذارم تا پس از مرگ من به آنان تحویل دهد و از این موضوع هیچ کس حتی فرزندانم نباید اگاه باشند . من وصف امانتداری تو بسیار بشنیده ام بنابراین به خانه رو و جایگاه محکمی برای آن فراهم ساز تا این اموال مرا مخفیانه بدان جای منتقل کنی . قاضی مسرور شد و با خود اندیشید چون عضدالدوله بمیرد چون کسی از راز این مال باخبر نیست می توانم همه ی آنرا برای خود تصاحب کنم . پس با شوق وصف ناپذیری به تهیه ی مقدمات کار پرداخت .  عضدالدوله آنگاه مرد مالباخته را فراخواند و گفت : اکنون بنزد قاضی برو و دوباره مالت را طلب کن و بگو اگر امانت مرا باز پس ندهی شکایت تو را نزد امیر عضدالدوله خواهم برد . چون مرد مالباخته نزد قاضی رفت ، قاضی از بیم آنکه شهرتش لکه دار شود و امیر امانتش را بدو نسپارد فورا مال شخص مالباخته را پس داد . امیر چون خبر شد بخندید و قاضی را از شغل خویش برکنار کرد!

 

 

📙برگرفته از کشکول شیخ بهایی

تاجر و پیرمرد

تاجری در روستایی، مقدار زیادی محصول کشاورزی خرید و می‌خواست آنها را با ماشین به انبار منتقل کند.
در راه از پیرمردی پرسید: «تا جاده چقدر راه است؟»
پیرمرد جواب داد: «اگر آرام بروید حدود ده دقیقه کافی است. اما اگر با سرعت بروید نیم ساعت و یا شاید بیشتر.»
تاجر از این تضاد در جواب پیرمرد ناراحت شد و به او بد و بیراه گفت و به سرعت خودرو را به جلو راند.
اما پنجاه متر بیشتر نرفته بود که چرخ ماشین به سنگی برخورد کرد و با تکان خوردن ماشین، همه محصول‌ها به زمین ریخت.
تاجر وقت زیادی برای جمع کردن محصول ریخته شده صرف کرد و هنگامی که خسته و کوفته به سمت خودرواش بر می‌گشت یاد حرف‌هاش افتاد و وقتی منظور او را فهمید بقیه راه را آرام و بااحتیاط طی کرد.
شاید گاهی باید آرام تر قدم برداریم تا به مقصد برسیم.

 

«برای کسی که آهسته و پیوسته راه می‌رود، هیچ راهی دور نیست.»

بدبختی

هرگز فورا بدبختی کسی را باور نکنید !
بپرسید که می‌تواند بخوابد یا نه ؟
اگر جواب مثبت باشد،
همه‌چیز روبراه است !
همین کافی است !

 

👤 لویی فردینان سلین

هزاران هزار اشتباه

هزاران راهِ اشتباه
هزاران تصمیم اشتباه
هزاران اتفاقِ اشتباه
هزاران آدمِ آسیب رسان اشتباه
هزارانِ هدفِ اشتباه
هزاران هزار اشتباه باید رخ دهد تا روزی متوجه شویم "اشتباهی" وجود ندارد.
تا روزی متوجه شویم تمام این اتفاقات و تصمیم‌ها بخشی از پروسه‌ی رشد ما بوده است. رشدی که به ما کمک کرده است بتوانیم آسیب را شناسایی کنیم. تا بتوانیم مفهوم آسیب و محافظت  را درک کنیم و بر اساس آن در تجربه‌های جدید‌تری قرار بگیریم.
اگر اشتباهات نباشند، رشدی وجود نخواهد داشت.
اگر رشدی وجود نداشته باشد ما هیچگاه متوجه نمیشویم چه چیزهایی آسیب است و چه بخش‌هایی در ما احتیاج به محافظت دارد.
اشتباهی وجود ندارد.
هر آنچه که آسیب‌ است و ما متوجه‌ حضورش نیستیم آنقدر خودش را در شکل‌ها و اتفاق‌های متفاوت تکرار میکند تا روزی بالاخره متوجه اش شویم و بتوانیم متوقفش کنیم.
و هر آنچه خودش را مدام تکرار میکند، اشتباه نیست! فرصتی جدید برای بازبینیِ دوباره‌ی ماست.

 

پونه مقیمی

برای خدا نفس بکش

ﺍﮔﺮ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﯽ
ﻫﺮگز ﺍﺯ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﻫﺎﯾﺖ ﭘﺸﯿﻤﺎﻥ ﺷﻮﯼ،
فقط ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﻦ

 

مرﺩﻡ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻗﺪﺭ ﻧﺷﻨﺎﺳﻨﺪ
ﻭگاهیﺟﻮﺍﺏ ﺧﻮﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﺪﯼ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ!

 

ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ خوبی ﮐﺮﺩﻥ ﻫﺎﯾﺖ
فقط برای خدا باشد
ﺩیگر ﻗﺪﺭ ﻧﺷﻨﺎﺳﯽ
برایت اهمیتی ندارد
چون می‌دانی خدا به جای همه برایت جبران خواهد کرد

 

هر روز از خداوند عشق و انرژی بگیریم و بعد فقط برای رضایت و لبخند او بین بندگانش مهربانی و انسانیت و عشق را تقسیم کنیم.شاید یک کلام تو فردا زندگی یک نفر را نجات دهد❤️

 

 

بگو: «نماز و تمام عبادات من، و زندگی و مرگ من، همه برای خداوند پروردگار جهانیان است. (162/انعام)

« زندگی » و « زمان »

« زندگی » و « زمان » معلم های
شگفت انگیزی هستند.

 

« زندگی » به ما می آموزد از
« زمان» درست استفاده کنیم.

 

و « زمان » به ما ارزش
« زندگی » را می آموزد.

آدمی که واقعی باشد...

آدم واقعی...
آدم واقعی را باید پیدا کرد.
آدمی که سوادش به مدرکش نباشد،
زیباییش به چشم و ابرویش نباشد،
دلبریش به قد و قامتش نباشد.

آدمی که زخم‌هایش را پنهان نکند.
آدمی که وقتی روبه‌رویت نشست،
جوری چشمهایش را ریز کند انگار دارد به مهمترین جملات زندگیش گوش می‌دهد.
آدمی که وقتی به حرف زدن می‌افتد،
یا چشمهایش پر از اشک بشود،
یا بزند زیر خنده.
آدمی که مهربانیش در قفس کلماتش گرفتار نباشد،
آدمی که دلخوریهایش از راه دور معلوم باشد.

آدمی که موقع دروغ گفتن لکنت زبان بگیرد.
آدمی که نگاه ناپاک نداشته باشد.
آدمی که حرف مردم را نشنود، تکرار نکند،
برایش مهم نباشد.
آدمی که از رسوایی نترسد، رسوایی را نفهمد، رسوایی برایش مهم نباشد.
آدمی که نقاب را نشناسد،
آدمی که نقاب نداشته باشد.
آدمی که دلش شیشه‌ای باشد.

 آدمی که واقعی باشد...

متن از امیرعلی بنی‌اسدی

ضعیف نباشید!

اگر دیدید وسط رابطه ای هستید
که دائما خودتان را ثابت میکنید
دائما در حال توضیح رفتارتان هستید
دائما میخواهید اصل مطلب را
متوجه طرفتان کنید...
مطمئن باشید شما طرف ضعیف رابطه هستید!
کسی که ذره ای اعتماد به نفس ندارد
کسی که خودش را قبول ندارد
کسی که خودش را دوست ندارد
و هر بارکه این کار را تکرار میکنید
بیشتر از ارزش و قدرت خود میکاهید
بگذارید اگر کسی شما را میخواهد
عادت کند که نباید دائما شما را قضاوت کند
تا شما دائما مجبور باشید رفع ابهام کنید
و تا زمانی که واقعا نیاز نیست
کارتان را تشریح نکنید
کمی قوی باشید!

👤سیما امیرخانی

خدایا شکرت❤️

وقتی از شکرگزاری در شروع روز استفاده می کنید، مشکلات و مسایل پیش بینی نشده و دور از انتظار قبل از اینکه اتفاق بیافتند، از بین می روند.

خدایا شکرت❤️

تکیه به خدا

آدمی که تنها قوی شدن رو یاد بگیره
مثل آدمیه که بتونه تنها توی جنگل زنده بمونه
و این آدم حالا دیگه شکست ناپذیر میشه
البته که تعریف شکست ناپذیر کسى نیست که
شکست نمیخوره بلکه کسیه که بلند شدن دوباره
بعد از شکست ها رو یاد گرفته و حالا میشه گفت کسی که از اعماق چاه مشکلات به تنهایی خارج بشه
قدرت روبرو شدن با انواع طوفان های زندگی رو داره
پس اگه در اون موقعیتی, نترس و‌ به تلاش ادامه بده
چون چیزی که آخرش برات میمونه
یک آدم قوی و مستقله که به خداش تکیه کرده و به خودش افتخار میکنه...