آدم ها فکر می کنند که خوشبخت یا بدبخت آفریده شده اند ،

اما واقعیت این است که آدم ها خوشبخت یا بدبخت "می شوند" ؛

با دیدگاهی که دارند و مسیری که انتخاب می کنند .

یکی سنگ را مانع ، و دیگری همان سنگ را سکویِ پرتاب می بیند ، مسئله این است که تو دنیایت را از چه دریچه ای می بینی و با چه انگیزه ای آن را شکل می دهی !

جهان ، محیطی ست خنثی و خمیری ست آماده ی شکل گیری ، و هرکس ، آمده تا دنیایِ خودش را داشته باشد و هرکس ، مسئولِ آینده ای ست که با رفتار و باورهایش می سازد .

مهارت و پشتکار که نداشتند و تسلیم که شدند ؛ بخت و اقبال را بهانه می کنند !

مشکل از جهان نیست ،

مشکل از "جهان بینی"ِ آدم هاست !