زندگی ات را بر مبنای ترس بنا نکن؛ بی هیچ واهمه ای زندگی کن. تنها در این صورت است که به معنای واقعی کلمه، زندگی کرده ای.

ترس، تو را بسته نگه می دارد و مانعِ باز شدن و شکوفایی ات می شود.

ترس موجب می شود که پیش از اقدام به هرکاری، هزار و یک نگرانی و دغدغه راهِ تو را سد کنند.

دغدغه ها و وسواس ها، تو را سردرگم تر می کنند.

این ها سیاه چاله های کهکشانِ روح تواند.

انسان جایزالخطاست.

خطا کردن، لازمه ی انسان بودن و نیز انسان شدن است.

فقط یک چیز را در خاطر داشته باش: سعی کن خطاهای خود را تکرار نکنی. تکرارِ خطاها نشانه ی حماقت است.