وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا یَابِسٍ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ


کلیدهای غیب، تنها نزد اوست؛ و جز او، کسی آنها را نمی‌داند. او آنچه را در خشکی و دریاست می‌داند؛ هیچ برگی (از درختی) نمی‌افتد، مگر اینکه از آن آگاه است؛ و نه هیچ دانه‌ای در تاریکیهای زمین، و نه هیچ تر و خشکی وجود دارد، جز اینکه در کتابی آشکار [= در کتاب علم خدا] ثبت است.



دانستن و علم داشتن از مسائل گوناگون یک عمقی داره مثلا مال بنده شاید به اندازه یک لیوان باشه یدونه سکه بندازی توش سریعاً صداش بیاد شاید واسه کسایی به مراتب از بنده بزرگتر و عالمتر مشخصا عمق درکشون بیشتره اما خداوند کریم توی این آیه بصراحت میگه هیچ برگی از درخت نمیافته مگر اینکه از آن آگاه است (از درون ما هم بهمچنین).

شناخت خدا واسه ما حتی انبیاء کار آسونی نیست و نبوده و نخواهد بود

پیچیدگی عالم هستی و بزرگی اون خودش یک موضوع آشکاره

همه چیز توی قرآن مشخصه چه خوبه سعی کنیم بهتر بشیم اونطور که خدا میخواد ^_^