گاهی آرامش انسان، در همین ندیدنها و نشنیدنهاست.
اصلا به این فکر نکن که دیگران درباره تو چه فکری میکنند. حتی برایت مهم نباشد، که چطور و چگونه قضاوت میشوی.
کاری که دوست داری و میدانی درست است را بکن، و مسیر خودت را برو. بگذار دیگران هم یاد بگیرند به جای اینکه زمانشان را به پای حسادت و قضاوت تلف کنند، دنبال اهداف و آرزوهای خودشان باشند.
گاهی آرامش ما انسانها، در همین ندیدنها و نشنیدنهاست…
صد البته همینطوره.
قبل هر کاری باید علم و انرژی اش را تامین کرد، و بعد از فقط به برنامه توجه کرد.