عاشق خدا💚

کشاورزان جنوب و نخل دار ها عادت خوبی دارند.
نخلی را که زیاد خوشه بدهد را عزیز،
نمی دارند، تنبیهش میکنند.
زخمش می زنند، خوشه هایش را با بیرحمی تمام می برند. شاید بگویید: آخی طفلکی ها گناه دارند،
 بله سخت است اما باور کنید این کار لطف به درخت است،
با خوشه های زیاد نخل مجبوراست انرژی اش را بین مثلا  ده خوشه،
تقسیم کند و محصول خرمایی است،
با کیفیت متوسط و یا حتا ضعیف.
اما نخلدار پنج خوشه را فدای پنج خوشه قوی تر می کند،
و با قطع نصف خوشه ها انرژی و شیره درخت صرف پنج خوشه قوی تر میشود. حاصلش هم خرمایی میشود با کیفیت بالاتر و قیمت بیشتر.

ما انسانها هم کاش همینطور باشیم. آدمهای اضافی و کارهای اضافی را کنار بگذاریم و شیره روح مان را، صرف آنهایی بکنیم که ماندنی اند.
و باعث انبساط خاطر ما میشن
آدمهاى منفى که باعث ازار ما هستند، حسودان و بخیلان و،
و ٱونهایی که مسبب رنج و ناراحتى ما  هستند،
عصاره وجودمان را مصرف می کنند و ضعیفمان میکنند.

مراقب نخل وجودمان باشیم و خوشه های اضافی را با قاطعیت تمام قطع کنیم.

هم خودمان تناورتر میشویم هم محصول مان شیرین تر و گوارا تر خواهد شد!