هیچ کس نمیداند چه سری در خوابیدن کودکان است که این قدر آرامند؛
انگار در آسوده ترین حالت ممکن
بی هیچ تعلق و وابستگی
بی هیچ دغدغه ،
چشم رو ی این دنیا می بندند؛
بین خودمان باشد،
من هم گاهی این قدر آرامم
با همین اسودگی سر روی بالشت میگذارم
راستش را بخواهی
تمام روز هایی که با تو شب میکنم،
این چنین آرامم!
بسیار زیبا
احتمالا به خاطر اعتمادی است که به وجود مادر و پدر در کنارشان دارند، میباشد
و اینکه روحشان به دنیا وابستگی ندارد
کاش دوران زندگی فقط دوران کودکی بود...
یا علی