ما آمده ایم در این دنیا که زندگی کنیم!
من نمیتوانم 30 یا 40 سال از عمرم را نابود کنم
به این بهانه که میخواهم آینده بهتری داشته باشم.
مگر در آینده من میتوانم در یک روز به جایِ یک نهار دو تا نهار بخورم؟
یا به جایِ یک لباس،  سه تا لباس رویِ هم بپوشم؟
بنابراین هیچ کس قرار نیست حال را خراب کند برایِ آینده بهتر.
فقط قرار است ما کارِ لازم و ضروری را انجام دهیم :
زندگی مقصد نیست
زندگی یک راه است

زندگی یک جاده است که باید تا آخرِ عمر در این جاده پیش برویم تا زمانیکه حذف شویم.
ما به این دنیا نیامده ایم که تمامِ عمرمان را برایِ آینده درس بخوانیم و یا کار کنیم.
ما به این دنیا آمده ایم که زندگی کنیم و چون به ما گفته اند
یکی از راه هایِ خوب زندگی کردن در دنیایِ امروزاین است که بینِ 30 تا 50 ساعت در هفته
کار کنیم و یک درآمدی داشته باشیم !
تا کمترین رنج و بیشترین لذت را ببریم  به همین خاطرماواردِ محیط های کاری و دانشگاهی شده ایم.
 اما ما نیامده ایم در این دنیا که ماشین یا گاری باشیم ما آمده ایم خارج از چهارچوبی که واسمون ساختن فکر کنیم و راه سعادت ابدی رو پیش بگیریم و فرزندانمون رو راهنمایی کنیم.