وقتی صبرت سر اومد و طاقتت کم شد
رو به خدا مدام در دلت بگو:

اراده ی  تو، نه اراده من
به طریق تو، نه به طریق من
به وقت تو، نه به وقت من


شکر کن برای همه نعماتی که به چشم نمی آیند ولی بدون آن نعمات، زندگی ما
تهی و بی معنا بود

مثل هر نفسی که می کشیم
سلامی که از سر وجود از
عزیزی می شنویم
و همین خوابی که شبها،
ما را به رویاهایمان پیوند میزند
و به آرامش و سکون میرساند.