فقط چندی تو مهماﻧﻲ

در این عمری که میداﻧﻲ

فقط چندی تو مهماﻧﻲ

به جان و دل

تو عاشق باش

رفیقان رامراقب باش

مراقب باش ﺗﻮ به آﻧﻲ

دل موری نرنجاﻧﻲ

که در آخر تو میمانی و

مشتی خاک که از آﻧﻲ

"مشتی خاک"

سر تا پایم را خلاصه کنند 

می شوم "مشتی خاک" 

که ممکن بود "خشتی" باشد در دیوار یک خانه 

یا "سنگی" در دامان یک کوه 

یا قدری "سنگ ریزه" در انتهای یک اقیانوس

شاید "خاکی" از گلدان‌ 

یا حتی "غباری" بر پنجره 

اما مرا از این میان برگزیدند :

 

 برای" شرافت"

 برای" انسانیت"                                                 

و پروردگارم بزرگوارانه اجازه ام داد برای 

" نفس کشیدن "

 " دیدن "

" فهمیدن "               

و ارزنده ام کرد بابت نفسی که در من دمید 

من منتخب گشته ام :برای" قرب "

 برای" سعادت "       

من مشتی از خاکم که خدا اجازه ام داده:

به" انتخاب " به" تغییر "  به" محبت "           

 وای بر من اگر قدر ندانم

تو را من سجده سجده می پرستم

تو در جان منی من غم ندارم

تو ایمان منی من کم ندارم

اگر درمان تویی دردم فزون باد

وگر معشوقه ای سهمم جنون باد

تویی تنها تویی تو علت من

تو بخشاینده ای بی منت من

صدایم کن صدای تو ترانه ست 

کلامت آیه هایی عاشقانه ست 

تو را من سجده سجده می پرستم 

که سر برخاک، بر زانو نشستم

از امیرالمؤمنین امام على(علیه السلام) از فلسفه سجده سؤال شد، حضرت فرمود: سجده اول به این معنا است که خدایا اصل ما از خاک است. و معناى سربرداشتن از سجده این است که خدایا ما را از خاک خارج کردى. و معناى سجده دوم، این است که خدایا دو باره ما را به خاک برمى گردانى. و سربرداشتن از سجده دوم به معناى این است که خدایا یک بار دیگر در قیامت از خاک بیرونمان خواهى آورد.