وقتی انسان برای اولین بار نارگیل سفت را برداشت ، هرگز فکر نمی‌کرد میان قالب قهوه ای رنگ آن ، شیره ای خوش طعم و بو و جسمی سفید و پر خاصیت باشد ...!!!

برای "باز کردن اندیشه"،  خود را باید "شکست" ... عقاید و باورهای خود را ، احساس خود را، 

باید روزنه های "نو" را باز کرد تا از قالب کهن و بی منطق گریخت...!

هیچ گاه مانند یک نارگیل بسته نمان

"با ذهنی نو، جهانی نو بساز"

چقدر زیبا می توان زندگی کرد وقتی می توان "معمار زندگی" خود بود.