‌ انسان وزن بدن خود را احساس نمی‌کند، اما وقتی اجسام خارجی را به حرکت در می آورد، وزن آنها را احساس می کند. همین‌طور متوجه کمبودها وعیوب خود نمی شود، بلکه کمبود و عیب دیگران را می‌بیند. اما حسن این امر عبارت از این است که دیگران برای هرکس چون آینه ای هستند که در آن همه نوع عیب، کمبود، و خصوصیت نفرت آور خود را به آشکار می بیند. مشکل در این جاست که معمولا رفتارش به رفتار سگی می‌ماند که در برابر آینه پارس می‌کند، زیرا نمی‌داند که آنچه می‌بیند، تصویر خود اوست، بلکه می‌پندارد سگ دیگری در برابر او قرار دارد.

 

 

👤آرتور شوپنهاور